این دو نفر، پیامبران شکست خورده صداوسیما در بیروت اند

این روز ها در میانه جنگِ لبنان حضور گروهی از مستندسازان ایرانی (که لیدر پشت پرده آن ها کسی نیست جز وحید یامین پور) توجهات را به خودشان جلب کرده است.

روزنامه جام جم بازوی مطبوعاتی صداوسیما در مطلبی با عنوان «طهران – بیروت» با یک کوله پشتی» به تعریف و تمجید از این مستند پرداخته است و در ستایش آن این گونه نوشته است: داستان مجموعه مستند های طهران ــ بیروت کاملا به روز است. تلاش کردیم با این فرم از روایت بتوانیم هر اتفاقی که می افتد را به روز بیان کنیم. مثلا در یکی از قسمت ها بمباران گسترده ای که صورت گرفته بود و اسرائیل ادعا داشت که انبار مهمات بوده را نشان دادیم. این بخش بعد از پخش بازتاب زیادی در فضای مجازی داشت و با استقبال کاربران همراه شده است.

در حالی روزنامه جام جم از بازخورد مثبت این مستند در بین کاربران شبکه های اجتماعی خبر داده است که بسیاری از مخاطبان فضای مجازی نقاط ضعف بسیاری را برای این مستند برشمردند و نبود انسجام موضوعی که در ایده پخش زنده از خاک لبنان مفقود شده است را از بزرگترین چالش های این مستند روایتی دانسته اند.

این روزنامه اما بر خلاف نظر بخش بسیاری از مخاطبان در ادامه تمجید از این مستند به نقل از کارگردان این مستند نوشته است: در گفت وگویی که با آقای یامین پور داشتیم سراغ این روایت رفتیم که در سال ۲۰۰۳ به لبنان آمده بود و با سیدحسن نصرا… در قالب یک جمعی دیدار داشت.

همزمان با رونمایی از ردپای یامین پور در این مستند برخی از فعالان فرهنگی و مستندساز با انتقاد تلویحی از شیوه پرداخت موضوع در این مستند «طهران – بیروت» فاقد توانایی در جذب مخاطب دانسته اند که خلا عدم انتقال پیام به مخاطبان در آن مشهود هست و کارگردان به جای تمرکز بر نمایش فضای فعلی حاکم بر لبنان به صورت زنده (بخش عمده این مستند در ماشین می گذرد) می توانست روایتگری بهتری از عمق فاجعه ای که در لبنان رخ داده است باشد.

ارگان مطبوعاتی صداوسیما اما در دفاع از ساخت این مستند «طهران – بیروت» را الگوی موفق جنگ رسانه ای توصیف کرده و می نویسد: خیلی وقت ها اقداماتی که در میدان انجام می دهیم باعث می شود رسانه های بزرگ جهان نتوانند از کنار آن به راحتی گذر کنند. نمونه آن همین مستند است که تاثیرگذار بود.

محمدرضا دانشجوی رشته مستندسازی است و در نقد دفاع روزنامه جام جم در قالب یک رشته توئیت کوتاه شرح داده است: در این مستند سعی شده بود از عنصر پخش زنده برای جذب مخاطب استفاده شود تا با اتکا به پوشش لحظه به لحظه شرایط جنگی بیننده درگیر فضای موجود در لبنان شود اما متاسفانه عوامل این مستند نتوانستند موفق عمل کنند و برنامه از ریتم روایتگری به پخش اخبار با چند خبرنگار تبدیل شده است!

کارگردان این مستند در پاسخ تلویحی محمدرضا با بیان محدودیت ها در زمان ضبط این مستند گفت: برای تولید یک مستند کوتاه که روزانه تولید شده و به پخش می رسد یک تیم چند نفره نیاز است اما در طهران-بیروت دونفره کار را جلو برده ایم و تجهیزات مان در قد و قواره یک کوله پشتی بود. ما وسط میدان یک جنگ هستیم که محدودیت های بسیاری در آن وجود دارد. چالش های پشت صحنه بسیاری داشتیم. این به دلیل محدودیت های شرایط جنگی است اما تمام تلاش ما تولید یک کار باکیفیت بود.

در ادامه چند نمونه از واکنش کاربران به پخش این مستند را بخوانید:

اکانت کاربری «بلند پرواز» توئیت زد: شبکه ۳ مستند طهران بیروت و پخش کرده که برخلاف اسمش نتوانست خوراک رسانه ای قابل توجهی برای مخاطب ایجاد کند.

زهرا هم که در دانشگاه سوره کارگردانی خوانده است می گوید: یامین پور یه مستند ساخته طهران تا بیروت میگه این قسمت بیروت چند مرکز تفریحی چند طبقه و بزرگ هست بعد میخنده! یعنی چی واقعا.

حسین اما نوک پیکان انتقاد خود را به روی کارگردان مستند گرفته است و گفت: میشه لطف کنین و توضیح بدین پخش زنده رویداد های لبنان در یک مستند چه فرقی با اخبار لحظه به لحظه پیشتاز داره؟

پایان بخش نظر کاربران توئیت ملیکاست که ضعف شدید در مدل روایتگری از آنچه این روز ها در لبنان رخ می دهد و اتکا به تحلیل افرادی چون یامین پور که همواره به خاطر تندروی ها و نظرات جنجالی خود خبرساز بوده بیننده را در یک سردرگمی عمیق فرو برده و جز شکست مطلق در جذب مخاطب خروجی دیگری ندارد.