برج تاراگار در راجستان هند

برج تاراگار در راجستان هند، یا همون قلعه ستاره ای بوندی، یکی از اون گنجینه های پنهان و کمتر شناخته شده هندیه که در شهر بوندی ایالت راجستان قرار داره و تاریخ، هنر و معماری بی نظیری رو در دل خودش جای داده. اگه دنبال یه تجربه خاص و فراتر از شلوغی شهرهای معروف هند هستی، این قلعه که انگار از دل قصه ها بیرون اومده، می تونه حسابی غافلگیرت کنه.

راجستان، این سرزمین رنگارنگ و پر از افسانه، جاییه که هر گوشه اش یه داستان و هر خشتش یه تاریخ عمیق رو فریاد می زنه. بین شهرهای شلوغ و پر زرق و برق مثل جیپور و اودیپور، یه شهر کوچیک و دوست داشتنی به اسم بوندی هست که شاید اسمش کمتر به گوشتون خورده باشه، ولی قول می دم یه بار که پاتون بهش برسه، عاشقش می شید. بوندی انگار یه تکه از زمان رو تو خودش نگه داشته، با اون کوچه های باریک و خونه های آبی رنگش که از بالا شبیه یه نقاشی می مونن. اما نگین واقعی این شهر، همون برج تاراگار یا قلعه تاراگار بوندی هست که مثل یه تاج باشکوه روی تپه های سرسبز شهر نشسته و قرن هاست که چشم به راه مسافراست تا رازهاش رو براشون فاش کنه.

این قلعه فقط یه بنای قدیمی نیست؛ یه کتاب تاریخ زنده است که می تونی صفحه به صفحه اش رو ورق بزنی. از دیوارهای عظیم و دروازه های پرابهتش که هر کدوم یه قصه مقاومت و شجاعت دارن، تا کاخ چیتار مهال (Chitrasala Palace) با اون نقاشی های دیواری خیره کننده اش که هوش از سر آدم می بره. هر گوشه از تاراگار یه معماری خاص، یه حکایت شنیدنی و یه حس ناب بهت هدیه می ده. خلاصه که تو این راهنما قراره با هم سفری به دل این قلعه مرموز و زیبا داشته باشیم؛ از تاریخچه و معماری شگفت انگیزش گرفته تا هرچیزی که برای یه بازدید عالی ازش نیاز دارید.

برج تاراگار کجاست؟ آشنایی با موقعیت مکانی و راه های دسترسی به بوندی

خب، بریم سراغ اینکه اصلاً این قلعه جادویی کجا قرار گرفته. برج تاراگار تو شهر کوچیک و دل نشین بوندی، تو ایالت راجستان هند، و در بخش شمالی کشور جا خوش کرده. بوندی یه جورایی خارج از مسیر اصلی گردشگرای هند قرار گرفته و به همین خاطر، بکرتر و اصیل تر مونده. این خودش یه امتیاز بزرگ برای کساییه که دنبال تجربه های متفاوتن.

حالا چجوری خودتون رو برسونید به بوندی؟ نگران نباشید، کار سختی نیست. بوندی دسترسی خوبی داره، فقط باید بدونید از کدوم شهر می خواید حرکت کنید:

• از جیپور: جیپور، پایتخت راجستان و یکی از نقاط مهم گردشگریه. از جیپور تا بوندی تقریباً ۲۰۰ کیلومتر راهه که با ماشین یا اتوبوس حدود ۴ تا ۵ ساعت طول می کشه. می تونید یه تاکسی دربست بگیرید یا از اتوبوس های عمومی استفاده کنید. مسیر زیباست و لذت سفر رو چند برابر می کنه.
• از اودیپور: اگه از اودیپور، شهر دریاچه ها، میاید، باید حدود ۲۷۰ کیلومتر رو طی کنید که با ماشین حدود ۵ تا ۶ ساعت زمان می بره. باز هم اتوبوس و تاکسی گزینه های خوبی هستن.
• از دهلی: اگه مبداتون دهلیه، مسیر طولانی تره؛ حدود ۵۰۰ کیلومتر. بهترین راه، قطاره. قطار از دهلی به بوندی هست و یه تجربه سفر هندی اصیل بهتون می ده. سفر با قطار حدود ۸ تا ۱۰ ساعت طول می کشه، ولی راحته و می تونید تو راه استراحت کنید و از مناظر لذت ببرید.

وقتی به بوندی رسیدید، قلعه رو می تونید از هر جای شهر ببینید؛ مثل یه نگهبان قدیمی که از بالا به شهر نگاه می کنه. قلعه روی یه تپه بلند قرار گرفته و برای رسیدن به ورودی اصلیش، باید کمی پیاده روی کنید یا با ریکشا (همون موتورهای سه چرخ معروف هندی) برید و بقیه راه رو پیاده طی کنید. این پیاده روی خودش قسمتی از جذابیته، چون از همون پایین شهر، منظره قلعه حسابی چشمتون رو می گیره و هیجان زده تون می کنه.

تاریخچه غنی برج تاراگار: از قرن ۱۴ میلادی تا به امروز

هر قدم تو برج تاراگار، انگار قدم گذاشتن تو دل تاریخ چند صد ساله است. این قلعه پر از داستان های شجاعت، عشق، سیاست و هنر. بگذارید از اولش براتون بگم.

پیدایش قلعه ستاره: نام و بنیان گذاران

این قلعه بی نظیر تو سال ۱۳۵۴ میلادی (قرن ۱۴) توسط راو دیو سینگ (Rao Deva Singh)، از حاکمان سلسله چاوهان (Chauhan)، بنیان گذاری شد. فکرش رو بکنید، بیش از ۶۰۰ سال پیش این بنا رو ساختن! اسم تاراگار به معنی قلعه ستاره هست. بعضیا می گن دلیل این نامگذاری اینه که وقتی از پایین بهش نگاه می کردن، قلعه مثل یه ستاره درخشان روی تپه می درخشیده. یه روایت دیگه هم هست که می گه این قلعه اونقدر مستحکم و نفوذناپذیر بوده که فتح کردنش مثل گرفتن ستاره ها از آسمون سخت بوده. خب، هر دو روایت قشنگن و به عظمتش اشاره می کنن.

نقش استراتژیک و نبردهای تاریخی

اگه نگاهی به موقعیت جغرافیایی بوندی بندازیم، متوجه می شیم که این شهر بین مسیرهای تجاری و نظامی مهمی قرار داشته. برای همین، قلعه تاراگار نقش خیلی مهمی تو دفاع از منطقه و حفظ قدرت سلسله چاوهان ایفا می کرده. این قلعه بارها مورد حمله قرار گرفته؛ از امپراتوری مغول گرفته تا ماراتاها، همه سعی کردن این دژ محکم رو تصرف کنن. اما تاراگار به خوبی از خودش دفاع کرده و داستان های زیادی از مقاومت و ایستادگی رو تو دل دیوارهاش ثبت کرده. مثلاً می گن در طول محاصره های طولانی، مردم داخل قلعه از طریق مخازن آب زیرزمینی که الان هم می تونید ببینید، آب مورد نیازشون رو تامین می کردن و این نشون دهنده هوش مهندسی اون زمانه.

گسترش ها و بازسازی ها در طول قرون

طبیعیه که یه بنا با این قدمت، در طول زمان تغییراتی داشته باشه. حاکمان مختلف، هر کدوم بخشی به قلعه اضافه کردن یا قسمت هایی رو بازسازی کردن. این گسترش ها باعث شده معماری تاراگار یه تلفیق جذاب از سبک های مختلف راجپوت و حتی کمی تاثیرات مغول رو نشون بده. هر حاکمی سعی کرده مهر خودش رو به این قلعه بزنه و همین باعث شده هر گوشه اش یه داستان منحصر به فرد داشته باشه. وقتی داری تو راهروهای قلعه قدم می زنی، تصور کن چقدر پادشاه و ملکه، سرباز و وزیر از اینجا عبور کردن و هر کدوم چه رویاهایی داشتن. واقعاً آدم رو به فکر فرو می بره.

برج تاراگار در بوندی فقط یه بنای سنگی نیست؛ اون قلب تپنده تاریخ راجستانه، جایی که افسانه ها با واقعیت گره می خورن و هر دیوارش داستانی از عظمت و مقاومت رو نجوا می کنه.

معماری بی نظیر برج تاراگار: شاهکاری دفاعی و هنری

خب، می رسیم به قسمت جذاب معماری برج تاراگار. این قلعه یه شاهکار مهندسی و هنریه که از هر زاویه ای بهش نگاه کنی، مجذوبش می شی. اصلاً همین که بالای یه تپه به این بلندی ساختنش، خودش یه اعجوبه است.

سبک معماری: تلفیق هنر راجپوت

معماری قلعه تاراگار نمونه ای بی نظیر از سبک معماری راجپوته. این سبک هم جنبه های دفاعی و استحکامات رو در نظر گرفته و هم به زیبایی و ظرافت اهمیت داده. از سنگ های محلی برای ساخت استفاده شده و همین باعث شده قلعه با محیط اطرافش کاملاً هارمونی داشته باشه. یه جورایی انگار از دل همون کوهستان بیرون اومده.

ویژگی های دفاعی: نفوذناپذیر و مستحکم

اولین چیزی که تو تاراگار جلب توجه می کنه، استحکامات دفاعی بی نظیرشه. اصلا انگار اومدی تو یه دژ غیرقابل نفوذ:

1. دیوارهای عظیم و برج های نگهبانی: دیوارهای قلعه خیلی بلند و ضخیم هستن، با برج های نگهبانی که هر کدومشون مثل یه غول به اطراف مشرف هستن. از بالای این برج ها، نگهبان ها می تونستن کیلومترها اطراف رو زیر نظر داشته باشن.
2. دروازه های متعدد و باشکوه: قلعه چند تا دروازه ورودی داره که هر کدوم به تنهایی یه اثر هنرین و برای دفاع طراحی شدن. مثلاً دروازه گانش (Ganesh Gate)، دروازه لکشمی (Lakshmi Gate) و دروازه هاتیا پول (Hathia Pol) که به معنی دروازه فیل ها هست، از معروف ترین هاشن. این دروازه ها با طراحی خاصشون، نفوذ دشمن رو حسابی سخت می کردن.
3. توپ های جنگی قدیمی: یکی از دیدنی ترین بخش ها، توپ های جنگی قدیمی هستن. معروف ترینشون گارب گونجان (Garba Gunjam Cannon) هست که به معنی رعد غرنده می شه. این توپ یکی از بزرگترین توپ های ساخته شده تو هند به حساب میاد و می گن وقتی شلیک می شده، غرش مهیبش تا کیلومترها شنیده می شده و شیشه خونه ها رو می لرزونده! تصورش هم ترسناکه، نه؟

بخش های هنری و مسکونی: کاخ چیتار مهال و پنجره های ارسی

بعد از دیدن استحکامات نظامی، وقتی وارد بخش های داخلی می شید، یه دنیای دیگه پیش روتون باز می شه؛ دنیایی از هنر و ظرافت. اینجاست که می فهمید چرا می گن راجستان سرزمین پادشاهان هنردوست بوده.

کاخ چیتار مهال (Chitrashala Palace): گالری نقاشی های دیواری

بی شک، گل سرسبد قلعه کاخ چیتار مهال هست. چیتار مهال به معنی تالار نقاشی ها هست و راستشو بگم، وقتی واردش می شی، واقعاً محو زیبایی و عظمتش می شی. این کاخ یه گالری نقاشی های دیواری (فرسکو) بی نظیره که از قرن ۱۷ و ۱۸ میلادی به یادگار مونده. رنگ ها هنوز هم جون دارن و انگار همین دیروز نقاش ها قلمو رو زمین گذاشتن.

• موضوعات نقاشی ها: این نقاشی ها واقعاً قصه گو هستن. می تونی صحنه هایی از زندگی دربار، پادشاهان و ملکه ها، جشن ها و مراسم های مختلف، افسانه های کریشنا، صحنه های شکار و حیات وحش، و حتی تصاویری از زندگی روزمره مردم رو ببینی. هر کدومشون یه پنجره به گذشته ان.
• اهمیت هنری و تاریخی: این فرسکوها از نظر هنری خیلی ارزشمند هستن، چون سبک نقاشی بوندی رو به بهترین شکل نشون می دن. همچنین، یه منبع بی نظیر برای مطالعه تاریخ، فرهنگ و لباس های اون دورانن. اصلاً اگه عاشق هنر و تاریخ هستی، اینجا می تونی ساعت ها غرق شی و از هر نقاشی یه قصه کشف کنی.

پنجره های ارسی و شیشه های رنگی: رقص نور و رنگ

یکی دیگه از چیزایی که تو معماری برج تاراگار دل آدم رو می بره، پنجره های ارسی و شیشه های رنگی هستن. این پنجره ها که بیشترشون تو کاخ ها و بخش های مسکونی قلعه دیده می شن، یه هنر مشترک بین معماری ایرانی و هندی هستن و نمادی از ذوق و سلیقه هنرمندان اون دوران.

• زیبایی شناسی و کاربرد: پنجره های ارسی با اون شیشه های رنگارنگشون فقط برای زیبایی نیستن؛ اونا نور خورشید رو فیلتر می کنن و با ایجاد طیف های رنگی مختلف روی زمین و دیوارها، فضای داخلی رو به یه صحنه جادویی تبدیل می کنن. تصور کن نور صبح که از این شیشه ها رد می شه و یه عالمه رنگ قشنگ رو تو اتاق پخش می کنه؛ حس و حالش بی نظیره.
• جزئیات طراحی و رنگ بندی: هر پنجره ارسی یه اثر هنریه. طرح ها و رنگ بندی شیشه ها اونقدر دقیق و حساب شده کار شده که آدم رو به تحسین وا می داره. از رنگ های گرم گرفته تا سرد، همه با هم تو یه هارمونی بی نظیر کنار هم قرار گرفتن.

به جز اینا، قلعه سیستم های پیشرفته ای برای جمع آوری آب باران و مخازن آب زیرزمینی هم داشته که تو منطقه خشک راجستان خیلی حیاتی بوده. همچنین، چند تا معبد کوچیک و سازه های مذهبی هم داخل قلعه پیدا می شه که نشون دهنده اهمیت اعتقادات در زندگی مردم اون دوران بوده.

راهنمای عملی بازدید از برج تاراگار

حالا که با این قلعه قشنگ آشنا شدیم، بریم سراغ نکات کاربردی تا یه بازدید بی دغدغه و عالی از برج تاراگار داشته باشید. اصلاً یه سفر خوب، با اطلاعات خوب شروع می شه!

ساعات بازدید و بهترین زمان

معمولاً قلعه تاراگار از صبح زود (حدود ۸ یا ۹ صبح) تا غروب آفتاب (حدود ۵ یا ۶ عصر) برای بازدید بازه. اما همیشه بهتره قبل از رفتن، ساعت دقیق رو چک کنید چون ممکنه تغییر کنه. بهترین زمان برای بازدید هم صبح زود یا اواخر عصره. چرا؟ چون هوا خنک تره و می تونید از نور طلایی آفتاب هم برای عکاسی های محشر استفاده کنید. تو ظهر هوا تو راجستان می تونه حسابی گرم و طاقت فرسا باشه.

هزینه ورودی

همونطور که انتظار می ره، هزینه ورودی برای اتباع داخلی و خارجی فرق می کنه. برای گردشگرای خارجی معمولاً یه ورودی بیشتر دریافت می شه که البته ارزشش رو داره. معمولاً این هزینه ناچیزه و شامل نگهداری و بازسازی قلعه می شه. ممکنه برای دوربین عکاسی یا فیلم برداری هم یه هزینه جداگانه بگیرن، پس حواستون باشه.

مدت زمان مورد نیاز برای بازدید

برای اینکه حسابی از قلعه لذت ببرید و همه گوشه کنارهاش رو ببینید، حداقل ۳ تا ۴ ساعت وقت بذارید. اگه اهل عکاسی یا تاریخ هستید و دوست دارید هر جزئیات رو با دقت بررسی کنید، ممکنه حتی به نصف روز هم نیاز داشته باشید. عجله نکنید؛ برید و غرق در فضای قلعه بشید.

نکات مهم برای یه بازدید راحت

• کفش مناسب پیاده روی: قلعه روی تپه است و راه پله و مسیرهای سنگ فرش زیاد داره. پس حتماً یه جفت کفش راحت و مناسب پیاده روی بپوشید.
• آب آشامیدنی: حتماً یه بطری آب همراهتون داشته باشید. تو هوای راجستان، تشنگی سریع به سراغتون میاد.
• کلاه و کرم ضد آفتاب: اگه آفتاب باشه، حسابی می سوزونه. کلاه و کرم ضد آفتاب رو فراموش نکنید.
• راهنمای محلی: اگه می خواید داستان های قلعه رو با جزئیات بشنوید و چیزی رو از دست ندید، گرفتن یه راهنمای محلی ایده خیلی خوبیه. اونا هم زبان رو خوب بلدن و هم با افسانه ها و تاریخ قلعه کاملاً آشنا هستن.

عکاسی و چشم انداز پانوراما

برج تاراگار بهشت عکاس هاست! از دیوارهای قلعه و پنجره های ارسی گرفته تا کاخ چیتار مهال با نقاشی های بی نظیرش، همه جا پر از سوژه های قشنگه. اما شاهکار عکاسی وقتیه که به بالای قلعه می رسید. از اون بالا، یه چشم انداز پانوراما بی نظیر از شهر بوندی، خونه های آبی رنگش، دریاچه های اطراف و دشت های سبز پیش روتون قرار می گیره. به خصوص موقع غروب آفتاب، این منظره واقعاً هوش از سر آدم می بره و یکی از بهترین صحنه هاییه که می تونید تو هند ببینید.

جاذبه های اطراف برج تاراگار در بوندی که نباید از دست داد

حالا که دل به دل برج تاراگار دادید، حیفه که اومدید بوندی و از بقیه زیبایی های این شهر غافل بمونید. بوندی خودش به تنهایی یه مقصد دیدنیه و کلی جای باحال دیگه هم داره که باید ببینید.

قصر بوندی (Bundi Palace): همسایه قلعه

درست کنار قلعه تاراگار، قصر بوندی قرار گرفته. این قصر که به اسم روشن نواز مهال هم شناخته می شه، یه جورایی مکمل قلعه است. راهروی ارتباطی بین این دو مجموعه، خودش یه تجربه خاصه. تو این قصر هم می تونید معماری خیره کننده، نقاشی های دیواری زیبا و باغ های کوچیک رو ببینید. داستان های زیادی از زندگی پادشاهان و ملکه ها تو این قصر روایت می شه که اگه وقت بذارید و کنجکاوی کنید، حسابی سرگرم می شید. از بالای قصر هم منظره ای شبیه به تاراگار، اما از یه زاویه متفاوت از شهر پیش روتون قرار می گیره.

قدمگاه های بوندی (Stepwells): چاه های پلکانی

بوندی به خاطر چاه های پلکانی یا همون باوری (Baori)هاش خیلی معروفه. این قدمگاه ها فقط یه منبع آب نبودن، بلکه محل گردهمایی، استراحت و حتی مراسم های مذهبی بودن. رانی جی کی باوری (Rani Ji Ki Baori) که به معنی چاه ملکه هست، یکی از معروف ترین و زیباترین این چاه هاست. با اون معماری پر از کنده کاری های ظریف و پلکان های منظمش، واقعاً یه شاهکار مهندسی و هنری به حساب میاد. رفتن به عمق این چاه و دیدن ساختار پیچیده اش، یه تجربه فراموش نشدنیه. فکرش رو بکنید، تو اون زمان بدون امکانات امروز، همچین چیزی رو ساختن!

دریاچه نوال ساگار (Nawal Sagar Lake): آرامش در دل شهر

اگه دلتون یه ذره آرامش و سکوت می خواد، دریاچه نوال ساگار گزینه خوبیه. این دریاچه مصنوعی تو قلب شهر بوندی قرار گرفته و انعکاس قلعه و کاخ ها رو تو آبش می تونید ببینید. یه معبد کوچیک به اسم وارون دیو (Varun Dev Temple) هم وسط دریاچه هست که جذابیتش رو بیشتر می کنه. قدم زدن کنار دریاچه، تماشای پرنده ها و لذت بردن از هوای خنک عصر، می تونه حسابی خستگی رو از تنتون در بیاره.

بازارهای محلی و تجربه خرید صنایع دستی بوندی

هیچ سفری بدون گشت و گذار تو بازارهای محلی کامل نمی شه. بازارهای بوندی پر از صنایع دستی، پارچه های رنگارنگ، جواهرات نقره و غذاهای محلی هستن. می تونید سوغاتی های قشنگی برای خودتون و عزیزانتون پیدا کنید و از نزدیک با فرهنگ و هنر مردم بوندی آشنا بشید. چونه زدن (مذاکره برای قیمت) تو بازارهای هند یه بخش جدانشدنی از خریده، پس ازش لذت ببرید!

معابد و اماکن مذهبی دیگر

بوندی پر از معابد کوچیک و بزرگ با معماری خاصه. اگه به دنبال کشف جنبه های مذهبی و روحانی هند هستید، بازدید از این معابد می تونه خیلی براتون جذاب باشه. هر کدوم از این معابد، داستان ها و مراسم های خاص خودشون رو دارن که دیدنشون خالی از لطف نیست.

فرهنگ و افسانه ها: روح برج تاراگار

مگه می شه به یه جای تاریخی مثل برج تاراگار رفت و از افسانه هاش چیزی نشنید؟ این قلعه فقط خشت و آجر نیست، پر از روح و قصه هاییه که سینه به سینه از پدران به پسران منتقل شده و تو فرهنگ محلی بوندی ریشه دوانده.

روایت ها و داستان های بومی

تو بوندی، خیلی ها هستن که قصه های قلعه رو مثل کف دستشون بلدن. از راو دیو سینگ، بنیان گذار قلعه، گرفته تا جنگجوهای شجاعی که از اون دفاع کردن و ملکه هایی که تو کاخ ها زندگی می کردن. بعضی از این داستان ها واقعین، بعضیا هم ممکنه با چاشنی تخیل مردم بومی آمیخته شده باشن، اما همه جذاب و شنیدنی ان.

مثلاً می گن تو یکی از اتاق های قلعه، شب ها صدای یه ملکه شنیده می شه که برای عشق از دست رفته اش نوحه سر می ده، یا تو راهروهای مخفی، ارواح سربازانی که در نبرد کشته شدن، هنوز هم قدم می زنن. البته که اینا بیشتر افسانه ان و برای جذب توریست ها گفته می شن، ولی واقعاً حس و حال مرموز قلعه رو دو چندان می کنن.

نقش قلعه در فرهنگ و ادبیات محلی

برج تاراگار نه تنها تو قصه های مردم، بلکه تو شعر و ادبیات محلی هم جایگاه خاصی داره. شاعران زیادی در طول تاریخ بوندی از عظمت این قلعه، زیبایی های کاخ هاش و مقاومت مردمش الهام گرفتن و شعرهای زیادی سرودن. حتی تو ترانه های فولکلور و محلی هم ممکنه اسم این قلعه به گوشتون بخوره. این نشون می ده که تاراگار چقدر با زندگی و هویت مردم بوندی گره خورده و یه جورایی نماد افتخار و اصالت اوناست. وقتی داری از بالای قلعه به شهر نگاه می کنی، می تونی تصور کنی که چطور این همه سال، این قلعه نه تنها نگهبان شهر بوده، بلکه الهام بخش هنرمندا و قصه گوها هم شده.

نتیجه گیری: کشف نگین پنهان راجستان

خب، رسیدیم به پایان سفرمون تو دل برج تاراگار در راجستان هند. امیدوارم این گشت و گذار مجازی، بهتون نشون داده باشه که چرا این قلعه یه گنجینه واقعی تو دل هند به حساب میاد.

قلعه تاراگار بوندی فقط یه بنای تاریخی قدیمی نیست؛ اون یه موزه زنده است که هر گوشه اش پر از داستان، هنر و معماریه. از دیوارهای محکم و دروازه های پرابهتش که نماد مقاومت در برابر مهاجمان بودن، تا کاخ چیتار مهال با اون نقاشی های دیواری نفس گیرش که چشم هر بیننده ای رو به خودش خیره می کنه. وای که اگه از نزدیک پنجره های ارسی و رقص نور و رنگ رو اونجا ببینی، محو تماشاش می شی.

تاراگار یه تجربه منحصر به فرد بهتون هدیه می ده که شاید تو قلعه های معروف تر راجستان مثل جیپور یا اودیپور کمتر پیداش کنید. اینجا خبری از شلوغی و هیاهوی بیش از حد توریستی نیست، و می تونی با آرامش و تمرکز بیشتری تو دل تاریخ قدم بزنی. می تونی ساعت ها رو تو هر گوشه اش بگذرونی و واقعاً حس کنی که در گذشته ای دور زندگی می کنی.

خلاصه که اگه اهل تاریخ، هنر، معماری یا فقط یه مسافر کنجکاو هستی که دنبال تجربه های اصیل و کمتر دیده شده می گرده، حتماً سفر به بوندی و بازدید از برج تاراگار رو تو برنامه ت بذار. این قلعه یه مقصدیه که می تونه حسابی غافلگیرت کنه و خاطرات فراموش نشدنی برات بسازه. بهت قول می دم از این سفر پشیمون نمی شی!