جمهور پای نظام – پیشتاز

نهاد انتخابات که یکی از مهم ترین ارکان و ابزارهای دموکراسی است با شکل گیری نظام جمهوری اسلامی ایران جان دوباره ای گرفت و مردم این فرصت را به دست آوردند تا سهمی در اداره جامعه و انتخاب مسیولان در سمت های مختلف داشته باشند؛ حضوری که علاوه بر تعیین وکلا و روسا، در عرصه جهانی نیز حایز اهمیت است و ضریب اقتدار نظام را افزایش می دهد.

به گزارش پیشتاز، آنچه می خوانید گزارش جام جم درباره چگونگی شکست پروژه تحریم انتخابات مجلس است؛ رای دادن درجوامع مردم سالار به عنوان سنگ بنای مشارکت مدنی ومشارکت سیاسی محسوب می شود از همین رو پدیده عدم شرکت درانتخابات به عنوان یکی از چالش های مهم برای نظام های سیاسی سراسرجهان مطرح است و سیاستگذاران و رهبران هر جامعه همواره از مردم برای حضور در انتخابات و افزایش مشارکت در انتخابات دعوت می کنند. 
   
ضرورت های مهم انتخاباتی برای افزایش مشارکت

البته نمی توان منکر وجود مشکلات اقتصادی و معیشتی در جامعه شد؛ عاملی تاثیرگذار که به نظر می رسید مانع حضور مردم در انتخابات می شود و اتفاقا دشمنان داخلی و همدستان داخلی آنها با مانور دادن روی این مساله می خواستند مردم را متقاعد کنند که عدم حضور در انتخابات و رای ندادن، نوعی رای اعتراضی به حساب می آید و نظام حکمرانی را مجبور به مماشات در مقابل دشمنانی می کند که سال هاست با اعمال تحریم های ظالمانه و سیاست های ضدایرانی آشکار، عرصه را برای شهروندان ایرانی تنگ و ظرفیت های بالقوه موجود در کشور را اتلاف کرده اند ولی با وجود همه مشکلات، مردم با حضور در پای صندوق های رای بار دیگر وفاداری خود به آرمان های انقلاب را به نمایش گذاشته و از دشمنان داخلی و خارجی که بر بی اثر بودن انتخابات تاکید داشتند، برایت جستند. البته نتایج انتخابات 11اسفند یک ضرورت مهم را برای سیاستگذاران فرهنگی ـ سیاسی کشور بازنمایی کرد تا با تدوین برنامه هایی به آموزش آگاهی مدنی شهروندان، ارتقای شفافیت و پاسخگویی در فرآیندهای سیاسی، توانمندسازی جامعه به منظور اعتماد و اطمینان به فرآیندهای مردم سالارانه و…بپردازند تااین حربه نخ نما را که در طول ادوار مختلف توسط مردم خنثی شده است ریشه کن کرده و به ملت این اطمینان خاطر را دهندکه رای آنها در بهبود اوضاع کشور اثربخش است ونباید از این حق شهروندی خود رویگردان شوند. 
 
برنامه های دشمنان برای یاس آفرینی در مردم

عوامل و انگیزه هایی که گروه های ضدایرانی با اتکا به آنها سعی در مایوس کردن مردم برای حضور در انتخابات داشتند در ادامه ذکر می شود تا متولیان سیاسی و اجتماعی کشور راهکاری برای رفع و دفع این فتنه ها اتخاذ کنند. 

1- القای احساس عدم اثربخشی و کارآمدی سیاسی: کارآمدی سیاسی به باورهای افراد در مورد توانایی آنها برای تاثیرگذاری به فرآیندها و نتایج سیاسی اشاره دارد، از همین رو دشمنان نظام که خواب آشفته برای آینده ایران دیده اند با القای ناکارآمدی به تولید محتوایی می پردازند که آرای مردم تفاوتی در روند جامعه ایجاد نمی کند و سیستم سیاسی به نیازهای آنها پاسخ نمی دهد، بنابراین انگیزه افراد برای مشارکت در انتخابات کاهش می یابد. 

2- دو قطبی شدن فضای سیاسی: دشمنان خارجی و همدستان داخلی آن با ایجاد دوقطبی های کاذب، فضایی تفرقه افکنانه را در جامعه ایجاد می کنند که در ادامه منجر به بن بست سیاسی و جناحی می شود و افراد جامعه که تعلق خاطری به هیچ حزب و جناحی ندارند با اصل انتخابات احساس بیگانگی می کنند زیرا این ذهنیت در آنها ایجاد شده است که با مشارکت در انتخابات ناخودآگاه به قدرت گرفتن فلان حزب کمک می کنید، در حالی که اصل انتخابات یک منفعت ملی به شمار می آید. 

3- انتشار اخبار کذب و شایعه: افشاگری های عجیب و غریب درخصوص افراد و گروه های سیاسی یکی از ابزارهای کاربردی در موعد انتخابات است و بعضا رقبا با برچسب زدن به یکدیگر می خواهند ضریب رای را از یکدیگر بربایند اما از این مساله غافل هستند که بداندیشان مترصد چنین اتهامات واهی هستند تا با استناد به آنها افراد جامعه را که بعضا ساده اندیش هستند فریب داده و امکان مشارکت آنها در انتخابات را باطل کنند. 

4- سرخوردگی احزاب، گروه ها و جریان های سیاسی: یکی از عواملی که می تواند به افزایش مشارکت افراد جامعه در انتخابات کمک کند وجود احزابی است که نمایندگان خود را برای حضور در انتخابات معرفی کرده اند اما تکثر لیست ها و عدم ایتلاف گروه های سیاسی بر منافع مشترک و وحدت زا، بهترین بهانه را دست معاندان می دهد تا تمایل جامعه به حضور در انتخابات را کاهش داده و مردم را روی اختلافات آنها که نوعی نگاه انحصارگرایانه برای حضور در قدرت است ، معطوف کنند. 

5- حاکمیتی نشان دادن انتخابات: انتخابات محلی برای حضور مردم درسیاست وعرصه ای مهم برای اثربخشی مردم است اما نهادهای ضدایرانی با برنامه ریزی گسترده خود، تاکید اغراق آمیز برنقش حکومت در برگزاری انتخابات دارند و با دوگانه سازی ملت -حکومت، این نکته را القا می کنند که نظام سیاسی به شدت به انتخابات نیازمند است ؛ چنین تاکیدی می تواند ازسوی قشر مردد به عنوان نشانه ای برای عدم حضور درنظرگرفته شود تا ازاین طریق به زعم خود نظام سیاسی را به خاطر ناکارآمدی هایش به صورت موقت تنبیه کنند. 

6- تبلیغات منفی: مبارزات انتخاباتی منفی رویکردی است که معاندان در انتخابات روی آن مانور می دهند و با حمله به شخصیت های اثرگذار، نوعی بدبینی را در جامعه دامن می زنند و این بیم را در مردم به وجود می آورند که حضور این جریان یا فرد در اریکه قدرت ضد منافع مردم است و آزادی های مدنی آنها را محدود می کند؛ فارغ از این که همین افراد در جاهای دیگر انتخابات را قدم گذاشتن در مسیر دموکراسی می دانند. 

7- معضل فقدان نمایندگی: وقتی افراد احساس کنند که نتایج انتخابات منعکس کننده ترجیحات یا ارزش های آنها نیست، ممکن است از سیستم سیاسی سرخورده شوند و تصمیم بگیرند از مشارکت در انتخابات انصراف دهند. راهبردی که با بمباران گزارش های مختلف به مردم القا می شود، بنابراین هنگامی که افراد احساس می کنند صدای آنها شنیده نمی شود یا منافع آنها توسط نامزدهای سیاسی یا احزاب نمایندگی نمی شود، ممکن است انگیزه کمتری برای شرکت در انتخابات داشته باشند. 

8- نابرابری های اجتماعی و اقتصادی بین مردم و کارگزاران: عوامل اجتماعی ــ اقتصادی مانند نابرابری درآمد، سطح تحصیلات و دسترسی به نابرابری های منابع می توانند بر توانایی و تمایل افراد برای شرکت در انتخابات تاثیر بگذارند و کاهش مشارکت رای دهندگان را تشدید کنند و این عنصر همواره از سوی براندازان مورد بهره برداری قرار می گیرد. 

البته با وجود همه این برنامه ریزی ها که قرار بود فقط 20درصد از مردم را به پای صندوق های رای بکشاند، این بار نیز ملت ایران شگفتی ساز ظاهر شدند و با حضور 25میلیونی خود این پیام را به دشمنان ایران اعلام کردند که هرگز به پیاده نظام جریان های ضدایرانی تبدیل نمی شوند اما تدوین برنامه هایی به منظور آموزش های مدنی مساله ای است که ضرورت آن به شدت در جامعه احساس می شود و باید مورد توجه قرار گیرد. 

یک صدایی معاندان در پروژه تحریم انتخابات

وجاهت انتخابات در کشورمان یکی از موضوعاتی است که مورد توجه معاندان بود لذا آنها از دوره های قبل سعی و تلاش خود را بر این مساله متمرکز کردند که مردم را به رای ندادن و فراتر از آن، تحریم انتخابات تشویق کنند؛ از همین رو تلویزیون های فارسی زبان خارج ازکشور از ماه ها قبل بنای خود را بر این گذاشتند که با بهانه های مختلف مردم را از مشارکت در انتخابات مایوس کنند لذا به بیان این موضوع پرداختند که عدم شرکت در انتخابات نوعی نافرمانی مدنی است و مردم در تداوم اغتشاشات 1402 این بار باید با کمپین تحریم انتخابات همراه شوند البته این مساله در همین حد باقی نماند و دشمنان ملت ایران در بیانیه ای صریح اعلام کردند که «فردا در خانه بمانید» صحبت هایی که با شفافیت هرچه تمام پرده از هدف اپوزیسیون ایرانی در مخالفت با مشارکت مردم ایران در انتخابات برمی دارد.عبدا…مهتدی، دبیر گروهک تروریستی کومله از حامیان این پروژه در سخنانی عنوان کرده است: باید تمام تمرکز ما روی انتخابات ایران باشد زیرا مشارکت پایین درانتخابات به ما این امکان را می دهد که روی تحریم بیشتر ایران مانور دهیم. البته ملت قدرشناس ایران مثل 45سال گذشته به این دعوت ها توجه نکردند و باحضور هوشمندانه درانتخابات 11اسفند به یاوه گویانی که نسخه کهنه تحریم انتخابات را دوباره برسرزبان ها انداختند،ثابت کردندکه هیچ اعتمادی به این کمپین سازان ندارند و با مشارکت در انتخابات، توطیه آنها در بسیج ملت علیه نظام را خنثی و برای چندمین بار خود را به عنوان پیروز اصلی انتخابات معرفی کردند. دشمنانی که در جریان ز.ز.آ نشان دادند که بر سر منافع شان حاضر به ایتلاف با یکدیگر نیستند و در تظاهرات و تجمعات شان هر یک با پرچم خود حضور داشتند تا توهم سرنگونی نظام جمهوری اسلامی ایران را عملی کنند، این بار درخصوص دعوت مردم به تحریم انتخابات یک صدا شده و هدف واحد خود را دلسرد کردن مردم از صندوق های رای اعلام کردند. 

پایان خبر پیشتاز