عباس یاری از مجله «فیلم امروز» رفت/ پویا مهرابی: نوع همکاری آقایان یاری و گلمکانی نشان داد، مشکل من نیستم، اختلاف جای دیگری است

حسین قره:  این ماجرا اما سیر و مسیری دورودراز دارد و به سال ها قبل برمی گردد. روزگاری مجله فیلم که با سه اسم مسعود مهرابی مدیرمسئول و صاحب امتیاز هوشنگ گلمکانی و عباس یاری شرکا و نویسندگان گره خورده بود و تنها ماهنامه ای بود که در روزگار قحطی و نبود سینما برای مخاطبان و دوستداران این هنر محتوا تولید می کرد.

 همکاری و انتشار مستمر ماهنامه به جریان سینمای ایران شکل داد و تحلیل و گفتگو و مقالات و یادداشت های این مجله هم به شناخت بهتر آثار سینماگران که قبل از انقلاب در جریان موج نو بودند کمک کرد و هم به یاری سینمای جریان فیلمسازی که بعد از انقلاب به دنبال خلق زبان سینمایی با ویژگی های خود بودند آمد.

 روی جلد مجله فیلم بودن چه با عکس و چه با تیتر بخشی از اعتبار یک فیلمساز می توانست باشد.

 اگر چه مخاطبان با ذوق و شوق صفحات آن را ورق می زدند تا از سینمای ایران و جهان سر دربیاورند؛ اما به گمان و بر اساس شواهدی که این روزها انتشار می یابد تنشی چندین ساله بین نویسندگان و منتشرکنندگان بوده است که حالا و بعد از سال ها از پرده بیرون افتاده است.

 شب گذشته پرده ای دیگر از این اختلاف بیرون آمد آن هم وقتی که عباس یاری در یادداشتی در صفحه اینستاگرام خود نوشت: با تاسف بسیار بعد از (۴۲) سال که عمر و جوانی ام را برای مشارکت در انتشارِ مجله فیلم کتاب سال فیلم اینترنشنال تقویم سینمایی مجله فیلم امروز و کتاب امسال همچنین ساخت و تجهیز استودیوهای این واحد مطبوعاتی هزینه کرده بودم از آن جدا شدم.

 او در بخشی دیگر از این نامه آورده است: همه می دانند که در تمام این سال ها شخصاً دنبالِ هیچ رانتی نبوده ام و ورود به کار شخصی و غیر مطبوعاتی خط قرمزم بوده است. بهرحال شریکم جناب گلمکانی اعتقاد دارند سلیقه و نگاه ما با هم جور نیست چون زمانه عوض شده و باید شیوهٔ ادارهٔ این واحد مطبوعاتی هم تغییر کند و ایشان در تمام زمینه ها شخصاً تصمیم گیری کنند.

 یاری همچنین در بخش دیگری این پست اینستاگرامی نوشت: البته ما در ابتدایِ بنیانگذاری «فیلم امروز» مثل گذشته طی اقرارنامه ای متعهد شدیم که در امور معنوی و مالی آن شریک باشیم اما با گذر زمان نگاه شریکم بتدریج تغییر کرد و من هم برای آن که سدی در برابر موفقیت های بیشترِ این کانونِ خوشنامِ مطبوعاتی نباشم قلبم را در خانه ام جا گذاشتم و بعد از چهل و دو سال از این کشتی پیاده شدم در دورهٔ اول فقط مرگ زنده یاد مهرابی و نگاهِ سیاسیِ وارث او باعث ترمزی در ادامهٔ راه شد و در دورهٔ تازه بعد از فقط سه سال.

 همانطور که سینما دوستان و علاقه مندان مجله می دانند در چهار سال گذشته و بعد از در گذشت مسعود مهرابی نیز تنش در این مجله خبری شد و اختلاف بالا گرفت.

 در آن روزها در نهایت مجله «فیلم» مجله «فیلم» ماند و هوشنگ گلمانی ۱۴ روز بعد از درگذشت مسعود مهرابی درخواست مجوز مجله «فیلم امروز» را از سامانه رسانه وزارت ارشاد کرد و مجله فیلم امروز بر اثر اختلافات این دو با فرزند و وارث مسعود مهرابی پویا مهرابی پا به عرصه مطبوعات گذاشت.

 این قصه طولانی است چرا که پیش از درگذشت مسعود مهرابی آغاز شده بود. از زمانی که بیماری مهرابی اوج گرفت و خواست تا فرزندش عهده دار مسئولیت او در مجله باشد. آن سوی میدان گلمکانی و یاری بعد از چند ماه کشمش و خبرهای متعدد بیانیه مشترک نوشته و منتشر کردند تا اختلافات پیش آمده را روایت کنند و توضیح دهند که ریشه این جدایی کجاست.

 برای پیگیری این ماجرا با پویا مهرابی گفتگو کردیم او با ابراز اینکه علاقه ای به اظهارنظر در خصوص اختلاف پیش آمده و جدایی آقای عباس یاری از مجله «فیلم امروز» ندارد گفت: آنچه امروز اتفاق افتاده است نشان می دهد که من ریشه اصلی اختلاف نبوده ام و آقایان تعارضاتی که از قبل داشتند بعد جدایی از مجله فیلم هم کماکان دارند و در نهایت بعد از سه سال کار از هم جدا شدند.

 مهرابی با اشاره به اینکه همانطور که قبلاً هم گفتم ریشه تنش و اختلاف به سال ها قبل بر می گردد؛ حتی زمانی که مجله در اوج بود نیز در درون تحریریه اختلاف وجود داشت گفت: به نظر می رسد جوانی و شوق همکاری آن سال ها و تلاش پدرم نقش مهمی در همگرایی آن ۳۸ سال داشته است و بعد از اتفاقات چهار سال پیش من تنها بهانه ای برای عدم همکاری آقایان شدم.

 او ادامه داد: اگرچه نمی خواهم آن روزها را یادآور شوم؛ ولی آقایان گلمکانی و یاری به شکلی خبرها را سمت وسو دادند که انگار من آنان را از مجله اخراج کرده ام و همه مشکل پویا مهرابی است درحالی که جلسات متعددی برای حل اختلافات در مکان های مختلف و با حضور افراد متعدد برگزار شد و حتی در معاونت مطبوعاتی وقت برای حل مشکل جلساتی برگزار شد که در نهایت تلاش ها بی نتیجه ماند.

 مهرابی در پاسخ به این پرسش که اصل اختلاف چه مسئله ای بود گفت: اصل ماجرا این بود مجوز بنا بر مجله فیلم بر اساس قانون به من به عنوان ورثه مسعود مهرابی می رسید دومین مسئله سیاست گذاری مجله بود همان نکاتی که آقای یاری هم به آن اشاره کرده اند این در حالی است مجله فیلم در چهار سال گذشته هر ماه و مخاطبان خود را دارد ما کماکان در جشنواره های جهانی حضور مستمر داشته و از سال ۱۴۰۰ تاکنون بدون وقفه در تهران و شهرستان ها توزیع می شود.

به هرتقدیر یک از قدیمی ترین مجلات ایرانی که روزگاری کارش را در سال ۶۱ شروع کرده بود امروز بعد از ۴۲ سال در شرایطی است که هر کدام از سازندگان آن سوی ایستاده اند این درحالی که رسانه های جهانی با تمام اختلافات درون سازمانی به دلیل ساختارهای قانونی و مشخص بودن سهام و… چند ده سال و گاه قرنی باقی ماندند.

۵۷۵۷