متاسفانه به استقلال گل زدم! / استقلال دربی را بیرون زمین باخت

استقلال دوشنبه شب در حالی به مصاف السد قطر خواهد رفت که این مسابقه ناخودآگاه هواداران آبی را به یاد مجید نامجو مطلق می اندازد. بازیکن فوق العاده تکنیکی استقلال و تیم ملی فوتبال کشورمان که تابستان سال ۱۳۶۹ بازیکن السد بود و به اولین فوتبالیست استقلالی تبدیل شد که با یک تیم خارجی مقابل این تیم به میدان رفته است. به همین بهانه با آقا مجید همکلام شدیم و پیرامون وضعیت آبی پوشان و البته مسابقه ۳۴ سال قبل گپ زدیم:

برویم به تابستان سال ۶۹ زمانی که شما به عنوان بازیکن السد مقابل استقلال به میدان رفتید.

بله. آن روز ها را دقیقاً به خاطر دارم. شرایط فوتبال با چیزی که الان می بینیم کاملاً متفاوت بود و فوتبال هنوز آنقدر حرفه ای نشده بود. من به محض حضور بچه ها در قطر به ملاقاتشان رفتم و ساعت ها کنار تیم استقلال بودم اما به حکم قراردادی که داشتم و دستمزدی که از السد می گرفتم باید برای این تیم بازی می کردم و همین کار را هم انجام دادم. متاسفانه به استقلال گل هم زدم! آن زمان السد سه بازیکن خارجی داشت که شامل یک برزیلی من و آقای ابراهیم قاسمپور می شد. طبق قانون آن زمان در آن واحد فقط دو بازیکن خارجی می توانستند بازی کنند و سرمربی برزیلی السد به من و آقای قاسمپور بازی می داد. مسابقه در دوحه با تساوی یک بر یک تمام شد و استقلال بازی برگشت را در تهران با یک گل برد و به مرحله بعدی صعود کرد. البته من از یک بابت خوش شانسی آوردم.

از چه بابت؟

پس از شروع جنگ کویت شرایط در حوزه خلیج فارس کاملاً تغییر کرد. حتی یادم می آید یکی دو موشک در بیابان های قطر نیز فرود آمد و کنفدراسیون فوتبال آسیا مرحله نهایی جام باشگاه ها در سال ۱۹۹۰ را یکسال به تعویق انداخت. همین مساله موجب شد قرارداد من با قطری ها تمام شود و به استقلال برگردم. برگشتم و تابستان سال ۱۳۷۰ با این تیم قهرمانی در آسیا را جشن گرفتم.

اگرچه السد این فصل خوب نتیجه نگرفته ولی به نظر می رسد قدرتش بیشتر از الغرافه است.

بله بله. استقلال قطعاً کار دشوارتری مقابل السد پیش روی خود دارد و این حقیقتی غیر قابل کتمان تلقی می شود. السد پرطرفدارترین تیم قطر است و از همان زمان که من در این تیم حضور داشتم کاملاً مشخص بود که سطح و کلاسش بالاتر از بقیه تیم های این کشور به حساب می آید. همان زمان ولیعهد وقت قطر یکی از سهامداران عمده باشگاه السد بود. یادم می آید سال ۹۸ وقتی با فرهاد مجیدی برای بازی با الریان راهی قطر شده بودیم مسابقه دقیقاً در همان استادیومی برگزار می شد که سال ۶۹ السد دیدار های خانگی خود را در آنجا برگزار می کرد. وقتی در این تیم بودم ورزشگاه آن ها چیزی شبیه شهید شیرودی خودمان بود ولی سال ۹۸ وقتی امکاناتشان را دیدم واقعا حیرت کردم.

بعد از بازی السد استقلال در دوحه بازیکنان و مربیان وقت استقلال به شوخی خطاب به شما نگفتند چرا گل زدی؟

اتفاقاً چون بازی برگشت باید بلافاصله بعد از این مسابقه انجام می شد ما همه با یک پرواز به تهران آمدیم. من وقتی به قطر رفته بودم استقلال دستخوش تحولات مدیریتی شد و آقای اولیایی سمت مدیرعاملی باشگاه را بر عهده گرفت روی همین اصل شناخت کافی نسبت به این مدیر نداشتم. یادم می آید وقتی به تهران رسیدیم آقای اولیایی در فرودگاه به من گفت: «ما بازی را دو بر صفر بردیم!» گفتم: «آقا بازی که ۱-۱ تمام شد». حاجی اما با خنده می گفت: «نه دیگه. یک گل که خودمان زدیم یک گل هم که شما زدی که از خانواده خود استقلال هستی».

برسیم به شرایط این روز های استقلال. این تیم بعد از ناکامی مقابل پرسپولیس با تمام وجود حاشیه را احساس کرد و تمرکز بازیکنان پایین آمد

به نظرم استقلال دربی را بیرون زمین باخت. این تیم یک هفته قبل از بازی با پرسپولیس عملاً این مسابقه را باخت و حواشی تزریق شد که در ناکامی تیم تاثیر داشت. اصلاً نمی خواهم وکیل مدافع جواد نکونام باشم ولی وقتی مربی تکلیف خود را از بعضی جهات نداند کاملاً طبیعی به نظر می رسد که نه خودش و نه شاگردانش تمرکز لازم را نداشته باشند. استقلال دربی را بیرون زمین باخت و به نظرم استعفای نکونام کار خوبی بود اما کار بهتر همان تصمیمی بود که مدیریت باشگاه اتخاذ کرد یعنی عدم موافقت با کناره گیری سرمربی چون اگر نکونام قبل از بازی با السد می رفت عملاً تیم برای مسابقه آسیایی خود در هم می ریخت. البته امیدوارم حمایت از نکونام واقعی باشد نه ظاهری. یادمان نرود اگر استقلال نتیجه نگیرد این فقط جواد نکونام نیست که ضرر می کند بلکه همه متضرر می شویم و قطعاً هواداران استقلال کسانی که باعث ضربه خوردن این تیم شدند را نخواهند بخشید.

اگر نماینده ایران مقابل السد شکست بخورد چطور؟ آیا نکونام در صورت وقوع چنین اتفاقی باید برود؟

من در جایگاهی نیستم که برای ماندن یا رفتن سرمربی استقلال تصمیم بگیرم ولی قاطعانه معتقدم جایی که آرامش نباشد موفقیت هم حاصل نمی شود. ما باید ابتدا تمام شرایط را برای موفقیت یک سرمربی فراهم کنیم و پس از آن انتظار کسب نتایج مطلوب داشته باشیم. البته الان وقت فکر کردن به این مسائل نیست بلکه همه امیدواریم استقلال بتواند با دست پر از قطر برگردد و به یک آرامش مطلوب برسد.