جزییات تازه از پرونده مرگ پرستو بخشی

آفتاب نیوز :

خودکشی دکتر پرستو بخشی، بار دیگر نگرانی های مربوط به خودکشی و مشکلات پزشکان و رزیدنت ها را یادآوری کرد. پاسخ دولت نیز نسبت به این مسیله تاکنون چندان قانع کننده نبوده است.

اصل ماجرای خودکشی خانم دکتر پرستو بخشی از نظر شما چیست و چه تخلفاتی در این بین اتفاق افتاده است؟

ماجرای خانم دکتر بخشی اینگونه است که ایشان در 3 سال گذشته پدر و مادر خود را از دست داده بود و دچار مشکلات روحی و روانی و اختلالات خلقی بود که مستندات آن موجود است. در وزارت بهداشت کمیسیون موارد خاص وجود دارد که افراد مستنداتشان را به آنجا می رسانند تا تصمیم گیری درباره ی آن ها انجام شود. این کمیسیون همکاری لازم را با ایشان انجام نداده است، اما وزارت بهداشت می گوید ایشان یک سال طرح را دیر شروع کرده که البته این یک عرف قانونی است.

صوتی از ایشان وجود دارد که بیان می کند من توانایی طبابت ندارم و به صورت مکتوب هم چت هایی وجود دارد که این مسایل را بیان کرده است. این کمیسیون در هر حال با ایشان مساعدت نمی کند و برخورد های خوبی انجام نمی شود و ایشان مجبور به انتخاب محل طرح شده و به بیمارستان رحیمی خرم آباد معرفی می شود. آنجا بیمارستانی است که خیلی سلسله مراتب اداری در آن رعایت نمی شود. متخصصین طرحی تحت نظر معاونت درمان علوم پزشکی هستند، اما آنجا بیمارستان آموزشی خرم آباد است و اساتید آموزشی از همان ابتدا گارد محکمی جلوی ایشان می بندند و در طبابت و جزییات گذراندن طرح ایشان دخالت های مکرر و نابجا می کنند و خواسته های نابه جا و غیرقانونی درباره ساعات شیفت از ایشان داشته اند. آن ها توهین و تحقیر های زیاد و دون از شانی درباره عملکرد خانم دکتر بخشی در جلسات مورنینگ بیان می کنند و کار به حدی می رسد که حقوق این خانم دکتر را نصف پرداخت می شود که کاملاً خلاف قانون بوده است. دخالت آموزشی ها در امر درمان تخلف است، ایشان نیرو آموزشی نبود که بخواهند در کارش دخالت کنند. اینقدر شرایط را برای این آدم سخت می کنند که تصمیم به انتقال می گیرد. بعد به چند نقطه از جمله بیمارستان عشایر معرفی می شود که اول عشایر را انتخاب می کند، اما می گویند آنجا کار سی روزه است و شرایط بدتر می شود که گزینه دلفان را انتخاب می کند و با شرایط روحی بهم ریخته وارد این شهر می شود و در یک پانسیون خیلی بد ساکن می شود. در نهایت ایشان در اول فروردین اقدام به خودکشی می کند و با سه دارو اقدام به این کار می کند و با علم و آگاهی، خودش را از بین می برد.

وزارت بهداشت و نهاد های مرتبط تا چه حد در این زمینه مقصر هستند؟

در این چند روز مسایلی مطرح شد که می خواهم تک تک به آن ها پاسخ دهم. آنچه مسلم است این است که مورد خانم دکتر بخشی موردی بود که می شد از آن جلوگیری کرد. ما هر وقت روی خودکشی ها بحث می کنیم، کار به نقطه ای می رسد که برخی افراد می گویند این فرد قبلاً هم سابقه داشته است یا مشکلات عاطفی داشته است. کار به مسایل فردی تقلیل داده می شود، اما مساله خانم بخشی نمونه ای از ظلم سیستماتیک و تحقیر سیستماتیک نیرو ها در وزارت بهداشت است. تروما های بزرگ زندگی خانم دکتر چیزی جز مرگ پدر و مادرش نبوده است. این مساله را به سطح مسایل فردی و شخصی و عاطفی نمی توان تقلیل داد. مورد خانم دکتر بخشی مورد اول نبوده و مورد آخر هم نخواهد بود، مورد ایشان یک نمونه بارز از اتفاقاتی است که در وزارت بهداشت می افتد، اما برای هیچکس اهمیت ندارد. برای مردم اهمیت ندارد، چون برایشان درمان رایگان و دسترسی سریع به پزشک مهم است. این مردم وقتی پایشان را از ایران بیرون می گذارند تازه می فهمند در چه بهشتی از نظر بهداشت و درمان زندگی می کرده اند. دسترسی مردم ایران به درمان نزدیک به رایگان و آسان است و این ها همه از جیب پزشکان و نه الزاماً دولت پرداخت می شود. اگر وارد کانادا، اروپا و آمریکا شوید، دسترسی شما به پزشک متخصص اصلاً ساده نیست و هزینه های بالا دارد. برای مسیولین هم مهم نیست و شعار های پوپولیستی در راستای اجرای مخدوش و پر از اشکال اصول قانونی اساسی برای بهداشت رایگان برایشان مهم است. برای کارکنان بهداشت و درمان هم دیگر مهم نیست، چون صدایشان هیچ کجا شنیده نشده است. این اقلیت با فریب هایی مانند آموزش رایگان پزشکی تحت استثمار قرار گرفته اند و کسی نمی گوید مگر آموزش امر رایگانی نیست؟ چطور به یک فارغ التحصیل هنر نمی گونید شما از آموزش رایگان استفاده کردید، اما فقط پزشکان باید تاوان دهند؟ چرا افرادی که تحصیل کرده دانشگاه آزاد هستند باید این قانون طرح شاملشان شود؟ این ها که آموزش رایگان ندیدند. این مساله برای خیلی ها اهمیت ندارد، اما الان به نقطه مهم رسیده است و افراد مرگ خودخواسته را با خودکشی و مهاجرت انتخاب می کنند.

وقتی یک نیروی متخصص در بزنگاه ثمر و سود برای جامعه مهاجرت می کند یعنی مرگ خودخواسته؛ فقط این مرگ دیده نمی شود، اما مرگ پرستو بخشی دیده می شود. کار به نقطه بحران رسیده است، رفتن امثال دکتر غلامپور که فوق تخصص جراحی قلب بود هم مرگ خودخواسته است.

مسیولین شهری مرتبط با مرحومه بخشی چه واکنش هایی نسبت به این واقعه ی تلخ داشته اند؟

نماینده شهر دلفان متخصص قلب است و در این مدت هیچ واکنشی از ایشان ندیدیم. رییس بیمارستان رحیمی خرم آباد خانم دکتر بیرانوند هم هیچ واکنشی نشان نداده است. معاونت درمان علوم پزشکی آنجا هم که مصاحبه کرده اصلاً و تحت هیچ شرایط مصاحبه هایش قابل قبول نیست و اشکالات اساسی مدیریت ایشان باعث این مساله شده است. رییس علوم پزشکی لرستان مصاحبه کرده و گفته است خانم دکتر با کادر آموزشی همکاری نداشت. این چه حرفیست؟ ایشان اصلاً کادر آموزشی نبود، مثلاً چند روز دیگر می گویند دکتر با نیروی خدماتی همکاری نداشت. نیرو درمانی تحت نظر معاونت درمان است و از شخص دیگری نباید حرف بشنود. این حرف ها پاک کردن عملکرد سیاه نیرو های تحت امر همین آقای دکتر است. برخی گفته اند که مدارکی درباره خوداظهاری نداشتیم در حالیکه نامه های متخصص ها را من منتشر کردم، این نامه ها مستندات موجود در پرونده دکتر بخشی است. این حرف ها به گزاف زده می شود و حرف های اشتباهی است. می گویند باید بررسی کنیم که علت مرگ چیست، این کاملاً مشخص است. گزارش اولیه وجود دارد و ما دارو ها را می دانیم.

بحث کمیته حقیقت یاب نیز در این پرونده شنیده شد؛ این موضوع به کجا رسید؟

بحث کمیته حقیقت یاب را برخی مطرح می کنند، من هم این موضوع را مطرح کردم، اما این کمیته مختصات دارد، افراد متهم به ترک فعل و تخلف سیستماتیک که نمی توانند کمیته حقیقت یاب درست کنند، کمیته را امثال ما باید درست کنیم که هیچ منافعی نداریم و قصدمان یافتن حقیقت است. اگر به صورت سیستماتیک آن جا هایی که باید بررسی های لازم انجام شود را بررسی کنند هیچ نیازی به کمیته هم نیست، اما افراد متهم نمی توانند برای ما کمیته حقیقت یاب درست کنند.

نکته آخر؟

مساله ما و مرگ خانم دکتر بخشی یک مساله مربوط به بخشی از کادر درمان این مملکت نیست. مساله بهداشت و درمان و سلامت مردم است؛ شما یک نیرویی که می توانسته حتی با وجود قانون ظالمانه ی طرح در زمانی بهتر و یک شرایط عادی تر دو سال در یک بخشی از کشور که می شد جایی نزدیک تر به محل زندگی خانم دکتر به جز دلفان و نورآباد باشد، خدمت کند امروز وجود ندارد و تمام هزینه های این مملکت برای اینکه یک پزشک تربیت شود و به مردم خدمت شود از بین رفته است.