در هوای حج/ 3 – پیشتاز

شاید قسمت شد برویم دوباره. هم کاسه نگاهمان را پر کنیم، هم یک لبیک دیگر به ابراهیم بگوییم، هم دوباره پا به پای آدم، سعی صفا و مروه برویم، هم حسرت نشنیدن صدای علی(ع) را با فریاد برایت از مشرکین تسکین بدهیم.

یادداشت ـ پیشتاز

«دلمان کمی حج می خواهد، کمی کعبه، کمی هم صبح عرفه، خنکای هوا سجاده پهن شده وسط جاده، یک نماز پیغمبر (ص).

دلمان یک مقداری هم آتش گرمای منا و یک قهوه دم پنجره به سمت مسجدالحرام می خواهد.

دلمان خستگی طواف و بعد رو به روی مستجار ولی خیلی نگاه … انگار کم نگاه کردیم که حالا کم آوردیم… م.

دلمان یک مقدار شنیدن صدای ابابیل یا اخاطیف یا همان پرنده های کوچک بالای مسجدالحرام زمان اذان مغرب شیعیان هم می خواهد.

یواشکی هم کمی بخوابیم از خستگی و نفهمیم که خواب مان برده روی سنگ های سفید و سخت، ولی راحت تر از پر قوی مسجدالحرام.

یک کمی هم شیعه ببینیم و لبخند بزنیم و بدون کلمه ای حرف زدن، رو به روی مستجار تسبیح تربت هدیه بگیریم.

کمی هم نماز صاحب الزمان بخوانیم و بی خود از خودشدن و در نهایت صبرمان طاق شود.

بی اختیار خودمان را از وسط جمعیت برسانیم آخرش به مستجار منادی ظهور و دست پاکستانی ها در دست مان و برویم از خدمه نظافت حرم کمی آب بگیریم، ولی بالاخره پایمان خیس شود به آب زمزمِ کنار کلمن ها و برویم.

قرآن سبز برداریم ختم قرآن کنیم. قرآن در محل نزولش چه قدر جذاب است. مثلاً برسی به آیه تعویض قبله و بعد 213 امت واحده و بعد مناسک حج و ایاما معدودات بقره و مثلاً 110 آل عمران که پر از حس علوی است و …

چه خاطراتی، چه حسرتی… ی. باید برسی به سوره توبه آنجا که حضرت علی (ع) مامور ابلاغ آن به مسجدالحرام شد. باید بلند تلاوت کنی: «وَاَذَانٌ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ اِلَی النَّاس یَوْمَ الْحَجِّ الْاَکْبَرِ اَنَّ اللَّهَ بَرِیءٌ مِنَ الْمُشْرِکِینَ ۙ وَرَسُولُهُ ۚ فَاِنْ تُبْتُمْ فَهُوَ خَیْرٌ لَکُمْ ۖ وَاِنْ تَوَلَّیْتُمْ فَاعْلَمُوا اَنَّکُمْ غَیْرُ مُعْجِزی اللَّهِ ۗ وَبَشّرِ الَّذینَ کَفَرُوا بعَذَابٍ اَلِیمٍ ﴿3﴾

و این اعلامی است از سوی خدا و پیامبرش به همه مردم در روز حج اکبر که: یقیناً خدا و پیامبرش از مشرکان بیزارند [و هیچ تعهدی نسبت به آنان ندارند]؛ پس [ای مشرکان!] اگر [از پیمان شکنی و خیانت] توبه کنید [و مسلمان شوید] برای شما بهتر است و اگر روی [از وفای به پیمان و اسلام] بگردانید، بدانید که شما عاجز کننده خدا نیستید [تا بتوانید از دسترس قدرت او بیرون روید]؛ و کسانی را که کفر ورزیدند، به عذابی دردناک مژده ده.»

حسرت بلند تلاوت نکردنش مانده بر دلم… شاید قسمت شد برویم دوباره. هم کاسه نگاهمان را پر کنیم، هم یک لبیک دیگر به ابراهیم بگوییم، هم دوباره پا به پای آدم، سعی صفا و مروه برویم، هم حسرت نشنیدن صدای علی(ع) را با فریاد برایت از مشرکین تسکین بدهیم و هم اعداد طواف را دوباره شک کنیم و هم دمپایی مان را در منا گم کنیم … تا باشد از این گم کردن ها.

به امید حج»

پایان خبر پیشتاز