معرفی فیلم پس از زمین (After Earth)

فیلم پس از زمین (After Earth) یه اثر علمی-تخیلیه که سال ۲۰۱۳ اکران شد و خیلی ها رو درگیر خودش کرد. این فیلم با بازی ویل اسمیت و پسرش، جیدن، و کارگردانی ام. نایت شامالان، از همون اول انتظارات زیادی رو بالا برد، اما پایانش خیلی متفاوت از اون چیزی شد که همه فکر می کردن. بعد از زمین، اثریه که با اینکه ستاره های بزرگی توش حضور داشتن و ایده جذابی هم داشت، نتونست اون طور که بایدوشاید دل منتقدها و حتی خیلی از تماشاچی ها رو به دست بیاره. اما آیا واقعاً این فیلم اینقدر بد بود؟ یا شاید باید از زاویه ای دیگه بهش نگاه کرد؟

اگه شما هم از اون دسته آدم هایی هستید که فیلم های علمی-تخیلی رو دنبال می کنید و دوست دارید سر از کار فیلم هایی دربیارید که حسابی بحث برانگیز می شن، پس جای درستی اومدید. توی این مقاله می خوایم حسابی فیلم پس از زمین رو زیر ذره بین ببریم و ببینیم چه خبره! از شناسنامه اش بگیر تا داستان و نقد و تحلیل همه چیزی که باید در موردش بدونی رو براتون می گیم. این طوری می تونید خودتون قضاوت کنید که آیا این سفر پساآخرالزمانی به زمین ارزش دیدن رو داره یا نه.

شناسنامه فیلم پس از زمین

قبل از اینکه بزنیم به دل ماجرا و بریم سراغ خلاصه داستان و نقد و بررسی فیلم پس از زمین، بد نیست یه نگاهی به مشخصات کلیش بندازیم. شناخت این مشخصات، مثل کارگردان و بازیگرا، بهمون کمک می کنه با دید بازتری به فیلم نگاه کنیم و بفهمیم چرا اینقدر در موردش حرف وحدیث زیاد بوده.

عنوان اصلی و انگلیسی

اسم فیلم همون طور که می دونید «پس از زمین» یا به انگلیسی After Earth هست. یه اسم ساده اما پرمفهوم که از همون اول نشون می ده با یه داستان پساآخرالزمانی طرفیم.

سال تولید و اکران

این فیلم در سال ۲۰۱۳ تولید و اکران شد. یه زمان پر از رقابت برای فیلم های علمی-تخیلی بزرگ، که باعث شد After Earth زیر سایه بعضی آثار دیگه قرار بگیره و کمتر بهش توجه بشه.

کارگردان

یکی از مهم ترین و شاید بحث برانگیزترین نکات درباره فیلم پس از زمین، کارگردانیش توسط ام. نایت شامالان (M. Night Shyamalan) هست. شامالان کسیه که با فیلم هایی مثل «حس ششم» و «نشانه ها» حسابی اسم ورسمی پیدا کرده بود و به استاد پیچش داستانی معروف بود. اما خب، بعد از چندتا فیلم نسبتاً ضعیف، «پس از زمین» هم تو کارنامه اش قرار گرفت که خیلی ها معتقدن یکی دیگه از شکست های اونه. اما خب، همیشه نمیشه با یه متر به همه آثار یه کارگردان نگاه کرد، مگه نه؟

نویسندگان

داستان اصلی After Earth، ایده خود ویل اسمیت بوده که با همکاری گری ویتا و ام. نایت شامالان به فیلمنامه تبدیل شده. این که ایده اولیه از خود ویل اسمیت اومده، خودش یه نکته جالبه که نشون میده چقدر به این پروژه علاقه داشته و براش وقت گذاشته.

بازیگران اصلی و نقش ها

خب، می رسیم به قسمت جذاب بازیگرا! ستاره اصلی فیلم، ویل اسمیت در نقش ژنرال سایفر ریج هست و در کنارش پسر واقعی خودش، جیدن اسمیت، نقش کیتای ریج رو بازی می کنه. این دومین باری بود که ویل و جیدن تو یه فیلم در کنار هم ظاهر می شدن، اولین بار تو «در جستجوی خوشبختی» بود که حسابی هم ترکوندن. این حضور واقعی پدر و پسر، برای خیلی ها یه دلیل بود که به دیدن فیلم پس از زمین برن و ببینن این شیمی واقعی تو دل داستان فیلم چطور کار می کنه.

• ویل اسمیت (Will Smith) در نقش ژنرال سایفر ریج: یه فرمانده نظامی خفن که خیلی وقته با حس ترس خودش کنار اومده و به قول معروف بی باک شده. توی این فیلم بیشتر نقش یه راهنما رو داره که از راه دور پسرش رو هدایت می کنه.
• جیدن اسمیت (Jaden Smith) در نقش کیتای ریج: پسر جوان و جاه طلب سایفر که دلش می خواد مثل پدرش یه رنجر حرفه ای بشه اما هنوز تو دام ترس هاش گیر افتاده. کل داستان سفر اونه برای رهایی از این ترس ها.

ژانر

فیلم پس از زمین رو میشه تو دسته بندی های مختلفی جا داد: علمی-تخیلی، اکشن، ماجراجویی و درام بقا. ترکیبی که می تونه برای هر سلیقه ای یه چیزی داشته باشه، از کسایی که عاشق فضاهای جدید و تکنولوژی های آینده ان تا اونایی که از ماجراجویی و تلاش برای بقا تو شرایط سخت لذت می برن.

مدت زمان فیلم

این فیلم حدوداً ۱۰۰ دقیقه یا کمی بیشتر (بسته به نسخه) طول داره. یعنی یه تایم استاندارد که نه خیلی کِش دار میشه و نه خیلی سریع ازش رد می شیم.

شرکت تولیدکننده و پخش

کلمبیا پیکچرز مسئولیت تولید و پخش این فیلم رو به عهده داشته. یه اسم بزرگ تو هالیوود که معمولاً کارهای شاخصی رو عرضه می کنه.

بودجه و فروش گیشه

فیلم After Earth با بودجه ای حدود ۱۳۰ میلیون دلار ساخته شد که رقم قابل توجهیه. اما تو گیشه جهانی، چیزی حدود ۲۴۳ میلیون دلار فروش داشت. این عدد شاید در نگاه اول بد نباشه، ولی اگه هزینه های بازاریابی و پخش رو هم حساب کنیم، نشون می ده فیلم نتونسته اون موفقیت مالی که ازش انتظار می رفت رو به دست بیاره. این موضوع خودش به نقدها و بازخوردهای منفی دامن زد و باعث شد خیلی ها اون رو یه شکست بزرگ بدونن.

خلاصه داستان: بقا در زمینی وحشی

حالا که با شناسنامه فیلم آشنا شدیم، وقتشه بریم سراغ قصه. خلاصه داستان فیلم پس از زمین خیلی جذابه و پتانسیل یه فیلم عالی رو داشت، اما ببینیم چطور روایت شده.

پیش زمینه تاریخی

هزار سال از وقتی که انسان ها مجبور شدن زمین رو ترک کنن، می گذره. سیاره ما به خاطر بلایای زیست محیطی و تغییرات آب وهوایی تبدیل به جایی شده که دیگه برای زندگی ما مناسب نیست. آدم ها هم رفتن و تو یه سیاره جدید به اسم نوا پرایم (Nova Prime) ساکن شدن.

تهدید اورساها

تو نوا پرایم، یه موجودات فضایی عجیب وغریب به اسم اورسا (Ursa) هستن که کارشون فقط شکار انسانه. این اورساها یه ویژگی ترسناک دارن: اونا کور هستن و فقط حس ترس رو بو می کشن! اگه ازشون بترسی، تمومی کارت. برای همین، رنجرهای خفنی مثل ژنرال سایفر ریج آموزش دیدن که چطور بر ترسشون غلبه کنن و به قول معروف بی باک بشن. این قابلیت رو توی فیلم بهش می گن Ghosting یا همون شبح شدن، چون وقتی ترسی نداری، مثل شبح برای اورساها نامرئی میشی.

آغاز ماجرا

داستان از جایی شروع میشه که ژنرال سایفر ریج، فرمانده بزرگ رنجرها، و پسر نوجوانش، کیتای، با یه سفینه فضایی راهی یه ماموریت فضایی میشن. کیتای دلش می خواد مثل پدرش بشه، اما هنوز تو تمرینات نهایی رنجری رد شده. پدرش تصمیم می گیره اونو با خودش ببره تا شاید این سفر بتونه بهش کمک کنه مرد بشه و از سایه پدرش بیرون بیاد. اما خب، روزگار نقشه های دیگه ای داره.

سانحه سقوط سفینه

تو مسیر، سفینه اونا دچار یه طوفان فضایی وحشتناک میشه و کنترلش از دست می ره. نتیجه؟ سقوط روی سیاره ای که هزاران سال پیش ترکش کرده بودن: زمین! از همه سرنشینان سفینه، فقط ژنرال سایفر و پسرش کیتای زنده می مونن. اما سایفر به شدت زخمی شده و عملاً بی حرکته. دم سفینه هم کنده شده و کیلومترها دورتر افتاده، در حالی که دستگاه نجات و سیگنال دهی برای درخواست کمک تو همون دم سفینه است.

سایفر به پسرش می گه: خطر واقعی وجود داره، و ترس یه انتخابه. این جمله خیلی مهمه و تم اصلی فیلم رو نشون می ده.

چالش کیتای

حالا تمام امید به کیتایه. اون باید به تنهایی ۱۰۰ کیلومتر توی یه زمین وحشی و خطرناک راه بره تا به دم سفینه برسه و دستگاه نجات رو فعال کنه. یه ماموریت تقریباً غیرممکن برای یه پسر نوجوون که تا حالا پاشو از سیاره امن خودش بیرون نذاشته.

مواجهه با خطرات

تو این سفر، کیتای با جونورای جهش یافته و درنده های خفن زمین روبه رو میشه که هزاران سال بدون حضور انسان ها حسابی وحشی شدن. تازه، بدتر از همه، یه اورسای غول پیکر و خطرناک هم تو اون حوالی گیر افتاده و دنبال شکاره. این یعنی کیتای باید هم با حیوانات وحشی بجنگه و هم بتونه بر ترس خودش غلبه کنه تا اورسا پیداش نکنه.

سفر درونی

این سفر پر از چالش، فقط یه راه رفتن ساده نیست، بلکه یه سفر درونی برای کیتایه. اون تو طول راه باید با ترس هاش روبرو بشه، از تجربه مرگ خواهرش که همیشه مثل یه کابوس دنبالش بوده فرار کنه، و یاد بگیره چطور بدون کمک پدرش، روی پای خودش بایسته و زنده بمونه. این سفر، قصه بلوغ و تبدیل شدن یه پسربچه ترسو به یه رنجر واقعی رو روایت می کنه.

نقد و تحلیل: چرا پس از زمین اینقدر جنجالی شد؟

خب، رسیدیم به قسمت هیجان انگیز قضیه: نقد و تحلیل After Earth. این فیلم از همون روز اول که اکران شد، حسابی جنجال به پا کرد. بعضیا ازش خوششون اومد، ولی خیلی ها هم حسابی کوبیدنش. بیاید ببینیم چرا این طور شد و چه نقاط قوت و ضعفی داشت.

کارگردانی ام. نایت شامالان

همون طور که قبلاً گفتیم، اسم شامالان برای خیلی ها یعنی انتظار یه فیلم خاص با یه پیچش داستانی تو دلش. اما تو پس از زمین، این پیچش ها کمتر دیده میشه. شامالان سعی کرده فضای یه زمین وحشی و خطرناک رو خوب نشون بده و از لحاظ بصری هم کارش رو خوب انجام داده. صحنه هایی که کیتای تنها توی جنگل ها و کوه ها پرسه میزنه، واقعاً حس تنهایی و تهدید رو به آدم منتقل می کنه. اما بعضی منتقدا میگن شامالان نتونسته اون حس تعلیق و هیجانی که توی فیلم های قبلیش می دیدیم رو تو این کارش زنده کنه.

• نقاط قوت: فضاسازی بصری خوب، طراحی موجودات و محیط های طبیعی.
• نقاط ضعف: نبود تعلیق و هیجان کافی، عدم حضور امضای شامالان (مثل پیچش های داستانی).

فیلمنامه و داستان گویی

ایده اولیه فیلم After Earth واقعاً جذابه: بقا تو یه زمین پساآخرالزمانی با موجودات وحشی. یه پدر مجروح و یه پسر که باید خودش رو ثابت کنه. پتانسیل یه داستان عالی رو داره. اما خب، فیلمنامه اینجا لنگ میزنه. شخصیت ها خیلی سطحی پردازش شدن و عمق کافی ندارن. رابطه پدر و پسری که باید قلب داستان باشه، اون طور که بایدوشاید روش کار نشده و بیشتر در حد چندتا دیالوگ دستوری باقی مونده. خیلی از اتفاقات هم منطق داستانی محکمی ندارن و بعضی جاها آدم احساس می کنه فیلمنامه عجله کرده تا به یه نتیجه ای برسه.

بازیگری و شیمی میان پدر و پسر

یکی از بزرگترین امیدهای فیلم، حضور ویل اسمیت و جیدن اسمیت در کنار هم بود. خیلی ها انتظار داشتن شیمی واقعی پدر و پسریشون به فیلم کمک کنه و یه رابطه باورپذیر رو روی پرده سینما ببینیم. اما نظرها اینجا خیلی متفاوته:

ویل اسمیت

ویل اسمیت تو این فیلم نقش یه فرمانده مجروح رو داره که بیشتر تو سفینه گیر افتاده و از راه دور پسرش رو هدایت می کنه. این محدودیت نقش باعث شده نتونه اون کاریزما و انرژی همیشگیش رو نشون بده. ویل اسمیت همیشه با حضور پررنگش تو صحنه شناخته میشه، اما اینجا بیشتر تو یه حالت ثابت و ایستا قرار داره. همین موضوع باعث شد خیلی ها از عملکردش تو این فیلم راضی نباشن و بگن قدر حضورش تو فیلم رو ندونستن.

جیدن اسمیت

بازی جیدن اسمیت هم حسابی بحث برانگیز شد. بعضی منتقدا میگن اون نتونسته اون بار دراماتیک و تبدیل شدن از یه نوجوون ترسو به یه قهرمان رو به خوبی نشون بده. بعضی ها هم میگن جیدن زیادی سرد و بی احساس بازی کرده و نتونسته با مخاطب ارتباط برقرار کنه. البته باید گفت که فیلمنامه هم اون قدر فرصت و عمق به شخصیت کیتای نداده بود که جیدن بتونه تمام استعدادش رو نشون بده. یادمون نره که جیدن تو بچه ی کاراته حسابی درخشید، پس احتمالاً مشکل اصلی از جای دیگه بوده.

به طور کلی، شیمی بین پدر و پسر واقعی اون قدر که انتظار می رفت قوی نبود و خیلی ها احساس کردن رابطه onscreen اونا اونقدر باورپذیر نیست که بتونه نقص های فیلمنامه رو بپوشونه.

جلوه های ویژه و طراحی بصری

اگه بخوایم منصف باشیم، فیلم پس از زمین از نظر جلوه های ویژه و طراحی بصری نمره قبولی می گیره. دنیای پساآخرالزمانی زمین رو خیلی خوب و با جزئیات نشون داده بودن. موجودات جهش یافته و حیوونای وحشی هم طراحی های جالبی داشتن و CGI کار شده روی اونا، حسابی باکیفیت بود. جنگل های انبوه، آبشارهای زیبا، و فضاهای دست نخورده زمین، همه و همه یه دنیای جذاب و خطرناک رو پیش روی تماشاچی میذاره که از این نظر میشه گفت فیلم خوب عمل کرده.

تم ها و پیام های اصلی

فیلم پس از زمین سعی می کنه یه سری پیام ها و تم های عمیق رو منتقل کنه، اما آیا موفق میشه؟ بیاید بهشون نگاهی بندازیم:

رابطه پدر و پسر

این تم، قلب داستانه. فیلم میخواد نشون بده چطور یه پدر و پسر، تو شرایط سخت، یاد میگیرن به هم اعتماد کنن و همدیگه رو درک کنن. سایفر، که همیشه یه پدر سختگیر و نظامی بوده، تو این سفر باید یاد بگیره به پسرش اعتماد کنه و کیتای هم باید از سایه پدرش بیرون بیاد. اما همون طور که گفتیم، این رابطه اون قدر که بایدوشاید عمیق پرداخته نمیشه و بیشتر در حد شعار باقی می مونه.

غلبه بر ترس (Ghosting)

مفهوم Ghosting و غلبه بر ترس، شاید جذاب ترین ایده فیلم باشه. اینکه ترس یه انتخابه و اگه بتونی باهاش روبرو بشی، می تونی بر هر مانعی غلبه کنی. این پیام برای شخصیت کیتای خیلی مهمه و کل سفرش به خاطر همینه. این بخش از فیلم، اگه عمیق تر بهش پرداخته می شد، می تونست خیلی الهام بخش باشه.

بقا و خودباوری

سفر کیتای یه درس بزرگ درباره بقا و خودباوریه. اون باید یاد بگیره چطور تو یه محیط ناشناخته و خطرناک زنده بمونه، از جونورای وحشی فرار کنه، و خودش به تنهایی تصمیم بگیره. این بخش های فیلم، می تونست خیلی هیجان انگیزتر باشه و حس واقعی تلاش برای بقا رو منتقل کنه.

پیام های زیست محیطی

فیلم یه جورایی داره یه هشدار هم بهمون می ده. نشون میده که اگه به زمین اهمیت ندیم، چی به سرمون میاد. هزار سال بعد، زمین تبدیل به یه جای وحشی شده که انسان ها نمی تونن توش زندگی کنن. این خودش یه پیام زیست محیطی واضحه که خیلی ها ازش غافل میشن.

بازخوردها و جوایز

خب، وقتشه بریم سراغ بازخوردهایی که فیلم پس از زمین گرفت. این بخش خیلی مهمه، چون نشون میده فیلم تو جامعه سینمایی و بین مردم چقدر محبوب یا نامحبوب بوده.

بازخورد منتقدان

اگه بخوایم روراست باشیم، After Earth از طرف منتقدان حسابی کوبیده شد. تو سایت هایی مثل راتن تومیتوز (Rotten Tomatoes)، فیلم فقط ۱۱ درصد امتیاز مثبت گرفت که عدد واقعاً پایینیه. دلیل اصلی نارضایتی منتقدان، ضعف فیلمنامه، بازی نه چندان قوی جیدن اسمیت و عدم ایجاد هیجان و تعلیق کافی بود. اونا معتقد بودن پتانسیل بالای داستان هدر رفته و شامالان نتونسته اون کارگردانی خفنی که ازش انتظار می رفت رو ارائه بده.

بازخورد مخاطبان

وضعیت تو IMDb و بین مخاطبان کمی بهتر بود، ولی باز هم چشمگیر نبود. امتیاز متوسط فیلم حدود ۴.۸ از ۱۰ بود که نشون می ده خیلی ها هم با منتقدان هم عقیده بودن. البته همیشه یه عده هم بودن که از فیلم خوششون اومد و اون رو یه تجربه علمی-تخیلی متفاوت می دونستن. اما خب، در مجموع، فیلم نتونست دل توده مردم رو هم به دست بیاره.

جوایز و نامزدی ها

همون طور که حدس می زنید، با این حجم از بازخوردهای منفی، فیلم پس از زمین نه تنها جایزه ای نبرد، بلکه تو مراسم تمشک طلایی (Golden Raspberry Awards) که جوایز بدترین های سینما رو میده، حسابی مورد لطف قرار گرفت. این فیلم نامزد چند جایزه تمشک طلایی شد و حتی تونست جایزه بدترین بازیگر نقش اول مرد (جیدن اسمیت) و بدترین زوج سینمایی (ویل و جیدن اسمیت) رو به خودش اختصاص بده. این نشون میده که شکست فیلم تا چه حد جدی بوده.

حقایق جالب و حواشی پشت صحنه

هر فیلمی، پشت صحنه اش پر از داستان ها و نکته های جالبه. فیلم After Earth هم از این قاعده مستثنی نیست، حتی اگه جزو فیلم های پرفروش نباشه.

• ایده از کجا اومد؟ همون طور که قبلاً گفتیم، ایده اولیه فیلم از خود ویل اسمیت اومده. اون دلش می خواست یه داستان علمی-تخیلی بسازه که توش رابطه پدر و پسر محور اصلی باشه و پسرش، جیدن، نقش اصلی رو بازی کنه. این نشون می ده که این پروژه چقدر برای ویل اسمیت جنبه شخصی داشته.
• چالش های فیلمبرداری: فیلمبرداری تو لوکیشن های طبیعی و خاصی مثل کاستاریکا و کالیفرنیا انجام شده تا حس بکر بودن و وحشی بودن زمین به خوبی منتقل بشه. این کار البته چالش های زیادی هم برای تیم تولید داشته، از دست و پنجه نرم کردن با شرایط آب وهوایی گرفته تا انتقال تجهیزات سنگین به دل جنگل ها.
• تمرینات جیدن: جیدن اسمیت برای اینکه بتونه از پس نقش کیتای بربیاد و فیزیک بدنی یه رنجر رو داشته باشه، حسابی تمرینات سخت و فشرده ای رو انجام داده. این تلاش ها نشون دهنده تعهدش به نقشش بوده، حتی اگه نتیجه نهایی بازیگریش برای همه راضی کننده نبوده باشه.
• نقش شامالان: ویل اسمیت اصرار داشت که ام. نایت شامالان کارگردانی فیلم رو به عهده بگیره. با اینکه شامالان بعد از چند فیلم نه چندان موفق، تو دوران خوبی به سر نمی برد، اما ویل اسمیت به توانایی هاش باور داشت. این انتخاب البته برای خیلی ها جای تعجب داشت و شاید یکی از دلایل شکست فیلم هم همین انتخاب کارگردان بوده باشه.

مقایسه با آثار مشابه در ژانر علمی-تخیلی

فیلم پس از زمین رو میشه با چندتا فیلم دیگه تو ژانر علمی-تخیلی مقایسه کرد، مخصوصاً اونایی که تم های بقا، رابطه پدر و فرزندی، یا دنیای پساآخرالزمانی رو دارن. این مقایسه می تونه بهمون کمک کنه بهتر بفهمیم After Earth کجای این ژانر وایساده.

اگه یادتون باشه، فیلم هایی مثل «زندگی پی» (Life of Pi) هم یه داستان بقای خفن رو تو یه محیط خطرناک روایت می کنن. «زندگی پی» تونست به خوبی سفر درونی شخصیت اصلی رو نشون بده و هیجان و تعلیق رو تا تهش نگه داره. یا مثلاً فیلم «جاده» (The Road) که یه داستان پساآخرالزمانی تاریک و سنگین رو با محوریت رابطه پدر و پسر روایت می کنه و حسابی به دل می شینه. اما پس از زمین، در مقایسه با این آثار، نتونست اون عمق عاطفی و هیجان واقعی رو منتقل کنه.

فیلم های دیگه ای مثل «فراموشی» (Oblivion) هم که تو همون سال ها اکران شد و تم های مشابهی از انسان های تنها در زمینی متروکه داشتند، از لحاظ جلوه های بصری و اتمسفر، شاید قابل مقایسه با After Earth باشن. اما تفاوت اصلی تو فیلمنامه و پرداخت به شخصیت هاست. در حالی که «فراموشی» سعی می کنه یه داستان پیچیده تر با پیچش های داستانی ارائه بده، پس از زمین بیشتر روی رابطه کیتای و سایفر تمرکز داره.

نتیجه مقایسه اینه که فیلم پس از زمین با اینکه ایده خوبی داشت و از نظر بصری هم بد نبود، اما تو پرداخت داستان و عمق بخشیدن به شخصیت ها و روابطشون، از رقبای خودش عقب افتاد. همین ضعف ها باعث شد نتونه اون جایگاهی رو که باید، تو ژانر علمی-تخیلی به دست بیاره.

نتیجه گیری: آیا تماشای پس از زمین ارزشش را دارد؟

خب، رسیدیم به ایستگاه آخر! بعد از این همه بررسی و تحلیل فیلم پس از زمین، سوال اصلی اینه: آیا تماشای این فیلم ارزش وقت گذاشتن رو داره؟ راستش رو بخواهید، جوابش بستگی به خودتون و انتظاراتتون داره.

اگه شما از طرفداران سرسخت ویل اسمیت هستید و دلتون می خواد یه بار دیگه بازی پدر و پسر رو کنار هم ببینید، یا اگه به فیلم های علمی-تخیلی با تم پساآخرالزمانی علاقه دارید و خیلی هم سخت گیر نیستید، شاید After Earth بتونه برای یه بار هم که شده سرگرمتون کنه. جلوه های بصری فیلم و فضاسازی زمین وحشی، واقعاً قشنگه و از این نظر فیلم نمره قبولی می گیره. ایده غلبه بر ترس و Ghosting هم ایده خیلی جذابی بود که اگه بهتر بهش پرداخته می شد، می تونست فیلم رو نجات بده.

اما اگه دنبال یه فیلم با فیلمنامه بی نقص، بازیگری فوق العاده و تعلیق نفس گیر هستید، شاید پس از زمین اون چیزی نباشه که دنبالشید. ضعف های فیلمنامه و عدم پرداخت عمیق به شخصیت ها، باعث شده فیلم اون طور که بایدوشاید تاثیرگذار نباشه. شیمی بین ویل و جیدن هم اون قدر قوی از آب درنیومده که نقص های دیگه رو جبران کنه. در کل، این فیلم رو میشه یه تجربه سینمایی متوسط دونست که پتانسیل های زیادی داشت، اما متأسفانه نتونست بهشون برسه.

نظر شما درباره فیلم پس از زمین (After Earth) چیه؟ آیا انتظار شما رو برآورده کرد یا شما هم مثل خیلی ها ناامید شدید؟ حتماً نظراتتون رو با ما به اشتراک بذارید!